- bölük
- is.1. Piyada və bəzi xüsusi qoşun hissələrində batalyon tərkibinə daxil olan əsgəri hissə; rota. Diviziyanın alayları, hər alayın bölükləri kənd aralarında, meşəliklərdə, dağda-daşda yerləşmişdi. S. R..2. Parça, tikə, hissə. Tağı əmi <bildirçini> qırğının əlindən alıb başını kəsdi. Sonra iki bölük edərək tulalara atdı. . S. S. A..3. «Bir» sözü ilə: bir bölük – bir yığın, bir sürü, bir dəstə; çoxlu. Bir bölük yaşılbaş sonalar kimi; Yığılıb gəlibdir Qazağa qızlar. M. P. V.. Bir bölük atlar; Atlar göy otlar. A. S.. <Məşədi Cəfər:> Məndən sonra bir bölük yetim-yesir qalacaq. Ə. H.. Bir tək donluq ilə Mirzə yazıq özünü saxlasın, yoxsa pul göndərib bir bölük, külfətini dolandırsın. S. R.. bölük-bölük zərf Dəstə-dəstə, dəstələr halında. Adamlar bölük-bölük gəldilər. – Bölük-bölük, dəstə-dəstə qızınan; Sonam göldə üzən yerdir bu yerlər. Aşıq Kərəm.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.